Desde a punta do Roncudo retornamos a Corme e deixamos esta vila pola mesma vía que viñemos. A catro quilómetros desviámonos á esquerda pola estrada CP 68 01 cara a Brantuas e Niñóns. A un quilómetro sae unha pista á esquerda que sobe ao cume do monte Faro de Brantuas (229 m) no que se sitúa a capela da Virxe do Faro, que celebra a súa romaría o 8 de setembro. Ao lado da ermida levántase a torre ou monumento dedicado ao Corazón de Xesús de 39 m de altura mandado construír por un emigrante da parroquia e inaugurado en 1959. Se ascendemos a súa cima, despois de subir 133 escaleiras, gozaremos de inmellorables vistas sobre a contorna.
Despois de pasar Niñóns, chegamos ao cruce da Campara e collemos á esquerda cara a Cores e Mens. A igrexa de Cores conserva parte da súa fábrica románica e mais algúns restos da vila romana que había nas proximidades, como aras, sepulcros ou tégulas.
Na parroquia de Mens dispoñemos de dous importantes monumentos medievais: a igrexa de Santiago de Mens e as Torres dos Altamira.
A igrexa parroquial de Santiago é un fermoso templo románico, que formou parte dun antigo mosteiro beneditino, documentado xa no século X. Do conxunto histórico consérvase boa parte da igrexa románica. A parte máis interesante son as tres ábsidas cos seus canzorros e as figuras que neles se representan.
As torres foron mandadas construír por Lope Sánchez de Moscoso, sobre unha fortaleza anterior derrubada polos irmandiños. A súa situación, enriba dun antigo castro, permite controlar as terras chairas de arredor. Máis tarde construíuse no seu interior a vivenda na que habitaron os Abelenda, os últimos propietarios. Despois de permanecer en estado ruinoso durante moitos anos, un descendente desta familia fíxose coa propiedade da construción e rehabilitou todo o conxunto, converténdoo nunha vivenda privada.
Desde Mens paga a pena achegarnos á punta Nariga, un saínte situado entre o cabo Santo Adrián e illas Sisargas e a punta do Roncudo. Neste saínte granítico construíuse en 1994 un faro de primeira orde, obra do arquitecto pontevedrés César Portela, que optou por unha edificación sólida que permanecese no tempo e que se integrase, na medida do posible, na paisaxe pétrea da contorna. A obra estrutúrase en tres corpos: a base, o edificio de servizos e a torre na que se sitúa a lanterna. Toda a construción levantouse en granito pero con distintos acabados. O grao de elaboración vaise perfeccionando á medida que se ascende en altura.
O primeiro corpo está formado por unha plataforma de planta triangular construída con grandes pezas de granito do propio entorno. Un dos vértices semella a proa dunha embarcación, á que se lle incorporou unha figura a xeito de mascarón. O segundo corpo mostra unha forma prismática, con base tamén triangular, destinado a acoller os servizos necesarios para o funcionamento do faro. A cuberta plana fai tamén a función de miradoiro sobre a paisaxe. E por último, está a torre de forma cilíndrica, sobre ela aséntase un torreón e logo a lanterna. Estamos, pois, diante dun dos mellores faros que se construíron na segunda metade do século XX na península ibérica, nun entorno dun gran valor paisaxístico.
Continuamos a viaxe cara a Malpica, despois de pasar o lugar de Beo, a un quilómetro sae unha pista á esquerda que leva ao cabo de Santo Adrián, que remata na capela dedicada a este santo, lugar no que se celebra unha concorrida romaría a fin de semana seguinte ao 16 de xuño. Centos de romeiros acompañan a súa imaxe en procesión desde a igrexa parroquial de Malpica ata esta capela, para despois celebrar os actos litúrxicos na súa honra e a romaxe durante toda a xornada.
Desde esta punta de Santo Adrián disfrutamos de excelentes vistas sobre a vila de Malpica e as illas Sisargas, un arquipélago formado por tres pequenos illotes: Sisarga Grande, Sisarga Chica e Malante. Sobre a primeira sitúase o faro, un dos primeiros en construírse nesta costa, xunto co Vilán antigo e o de Fisterra. Entrou en funcionamento en 1853. O edificio consta dunha planta rectangular, cun patio central. No lado que mira ao mar arrinca a torre, cun pedestal cadrado e un corpo troncopiramidal de sección octogonal. Obra do enxeñeiro Celedonio de Uribe.
Desde o cabo de Santo Adrián volvemos á estrada xeral que se dirixe a Malpica para coñecer esta vila mariñeira.
